“به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی و تخصصی الزهراء(س) گرگان ، خانم فاطمه کلاگری در نشست علمی با عنوان تجلی قرآن در سیره عملی امام علی (ع) که با حضور کارکنان مدرسه علمیه الزهرا(سلام‌الله‌علیها) و عموم بانوان در تاریخ 3/2/1401 در موسسه قرآنی این مدرسه برگزار شد، بیان کرد: سیصد آیه در مورد فضائل مولا امیرالمومنین(علیه‌السلام) نازل شده است که همه این آیات مورد تایید مفسران شیعه و سنی هستند.
وی با اشاره به کلام رسول خدا که می‌فرمایند: «من دو چیز را در میان شما باقی می‌گذارم که اگر به آن دو تمسک بجویید هیچ وقت دچار گمراهی نخواهید شد یکی کتاب خدا و دیگری اهل بیت من» گفت: پیروی و تبعیت از یکی از این دو ممکن نیست، چون سعادت مسلمانان در گرو پیروی از هر دو است زمانی مسلمانان گمراه می شوند که از این دو پیروی نکند و راهی مستقل از قرآن و عترت در پیش بگیرند.
طلبه سطح 3 مدرسه علمیه عالی الزهراء(سلام‌الله‌علیها) گرگان در پاسخ به این سوال که چرا رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) اهل بیت(علیهم‌السلام) را کنار قرآن و هم ردیف قرآن قرارداده است، توضیح داد: قرآن، معجزه جاودان و همیشگی است و وجود معصوم نیز کنار قرآن همیشگی خواهد بود.
خانم کلاگری با اشاره به اینکه آیه 207 سوره بقره «وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد» در شان حضرت علی(علیه السلام) نازل شده است، تصریح کرد: در لیلة المبیت مشرکان قصد داشتند به خانه پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) در مکه حمله کنند و او را به قتل برسانند در این شب، امام علی(علیه‌السلام) برای حفظ جان پیامبر در بستر او خوابید و این موضوع در حدی از تواتر و شهرت است که فقط کافران و مشرکان این مورد را انکار می‌کنند.
وی ادامه داد: گاهی باید برای احیای یک امر به معروف یا محو یک منکر جان را تسلیم کرد و در این زمینه حضرت علی(علیه‌السلام) می فرمایند: «هر کس که در راه امر به معروف و نهی از منکر کشته شود یکی از مصادیق این آیه است» .
طلبه سطح 3 مدرسه علمیه عالی الزهراء(سلام‌الله‌علیها) گرگان به پیامهای آیه شراءکه در شان حضرت علی(علیه‌السلام) آمده است پرداخت و گفت: پیشمرگ اولیای خدا شدن و خود را فدای اولیا خدا کردن یک ارزش الهی است که بهترین سودش این است که انسان بهترین متاع را که جان خودش است به خالق خودش بفروشد آن هم نه برای بهشت و نه برای نجات اهل جهنم بلکه فقط برای کسب رضای او.
خانم کلاگری با بیان اینکه آیه شریفه « الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلاَنِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ » نیز در شان امام علی(علیه‌السلام) نازل شده است، خاطرنشان کرد: وعده این آیه شامل همه کسانی که اینگونه عمل می‌کنند چنین افرادی نه از فقر و تنگدستی بیم دارند چون به وعده‌های خدا ایمان داشته و به او توکل می‌کنند و نه به خاطر انفاق غمگین می‌شوند چون به رضایت الهی آثار اخروی انفاق توجه دارند.
وی به نکات مورد توجه در آیه تبلیغ اشاره کرد و گفت: این آیه که در اواخر عمر پیامبر (ص) نازل شد و به جای فرمان ابلغ فرمان بلغ آمده که نشانه ابلاغ قطعی و مهم که براساس آن، موظف شد پیامی را به مردم ابلاغ کند که اگر در رساندن آن کوتاهی کند، رسالت پیامبریِ خود را به‌انجام نرسانده است .
طلبه سطح 3 مدرسه علمیه عالی الزهراء(سلام‌الله‌علیها) گرگان در بخشی از سخنان خود به آیه مباهله اشاره کرد و گفت: مراد از أَبْنَاءنَا، نِسَاءنَا و أَنفُسَنَا در این آیه به ترتیب امام حسن(علیه‌السلام)، امام حسین(علیه‌السلام)، حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) و حضرت علی(علیه‌السلام) منطبق است که در روز مباهله پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) با مسیحیان نجران، همراه آن حضرت بودند.
خانم کلاگری با استناد به آیه شریفه «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» گفت: آیه شریفه در شأن امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) نازل گردید و آن هنگامی بود که آن حضرت در رکوع نماز، انگشتر خود را در راه خدا به مسکینی بخشید که کوردلان و نا اهلان نگویند هنوز شروع به نماز نکرده است.