به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی و مرکز تخصصی سطح 4 الزهراء(س) گرگان، خانم ربابه کابوسی در ویژه چهارمین روز از مراسم دهه اول محرم با حضور کارکنان این مدرسه در تاریخ1400/5/24 برگزار شد، ، در بحث از«بررسی سیره خانوادگی  امام حسین‌(علیه السلام)» معیارهای رسیدن به یک خانواده موفق را مستلزم شناخت و بررسی رفتارهای امام حسین‌(علیه السلام) و اهل بیت‌(علیهم السلام) در روز عاشورا و قبل و بعد از آن دانست.

وی، با استناد به آیه 21 از سوره مبارکه روم«آرامش، مودت و دوستی و رحمت و مهربانی» را سه ملاک اصلی برای دست یابی به یک خانواده موفق برشمرد و افزود: با تأمل در سیره، رفتار و گفتار امام حسین(علیه السلام) این نکته فهمیده می شود که«برای ایجاد آرامش در خانواده» باید مهارتی را کسب نموده و پیوسته در حال به روز رسانی این مهارت ها بود.

 استاد مدرسه علمیه الزهرا‌(ع)گرگان گفت: نمایش محبت بین افراد خانواده در واقعه عاشورا به وضوح قابل درک است، به قدری این محبت عمیق است که بعد از آن همه حوادث تلخ، خانم رباب برای امام حسین‌(علیه السلام) از ارتباطات عمیق خود با ایشان شعر می گوید که در این شعر«امام حسین‌(علیه السلام) را مانند کوهی که منبع آرامش و امنیت او بوده» معرفی می کند.

خانم کابوسی، توجه اباعبدالله‌(ع) به نیازهای همسر و فرزندان و سیراب کردن ایشان از محبت و امنیت را از نشانه های عملی سیره حضرت دانست و خاطرنشان کرد: آرمش بخشی، رفع نیازهای عاطفی و احساسی، حمایت و همراهی یکدیگر در سختی و آسایش، در نظر گرفتن منافع همدیگر، رفع نیازهای مادی و معنوی و غیرت از راهکارهای رسیدن به خانواده موفق است.

  وی، دادن اعتماد‌ به نفس به فرزندان، عزت نفس و وقت گذاشتن اعضای خانواده برای برقرار کردن ارتباط باهم را از جمله الگو عملی رفتار درست با فرزندان برشمرد و ادامه داد: در بحث از اعتماد به نفس به فرزندان در سیره امام حسین‌(علیه السلام) وارد است که« هنگام ورود حضرت علی اکبر‌(علیه السلام) به میدان جنگ، امام‌‌(علیه السلام) او را با زیباترین کلام ها معرفی می کند، چنانچه این رفتار هم موجب اعتماد به نفس فرزند و هم باعث تضعیف دشمن شد.

دانش آموخته مدرسه علمیه عالی الزهرا‌(س) در پایان تاکید کرد: برای برون رفت از چالش های عصر کنونی در مسائل و مشکلات خانواده؛ باید به ائمۀ معصومین‌(علیهم السلام) تاسی و رهنمون شد و سیرۀ خانوادگی آنان را مورد توجه قرار داد تا در پرتو هدايت آنان راه و رسم زندگى را پيدا کرد، در این بین سیره خانوادگی امام حسین‌(علیه السلام) و تبعیت از آموزه های بی بدیل آن حضرت می تواند روح تازه اى در كالبد نهاد مقدس خانواده در جامعه اسلامی بدمد.

به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی و مرکز تخصصی سطح 4 الزهراء(س) گرگان، خانم فریده ساوری در ویژه دومین روز از مراسم دهه اول محرم با حضور کارکنان این مدرسه در تاریخ1400/5/20 برگزار شد، در بحث از« آثار تربیتی بلاء با تاکید بر واقعه عاشورا» ،رشد اخلاقی و تربیتی انسان را در گرو سختی ها و مصیبت ها دانست.

وی افزود: انسان های بیدار، بلا و مشکلات را وسیله ترقَی به سوی مراتب کمالِ علمی خود می دانند، چراکه عالم هستی و بویژه انسان، برای هدفی بزرگ بنام« تکامل» خلق شده و گناهان و معصیت ها از بزرگترین اسباب بازدارنده از هدفِ متعالی هستند.

وی با استناد به آیه 96 از سوره مبارکه اعراف، بلا و مصیبت را بهترین وسیله برای بیداری انسان عاصی و بازگشت به سوی خدا برشمرد و افزود:  بلاها و حوادث ناگوار، در شکوفائی استعداد و طاقت و توان بشر تأثیر داشته و انسان را جهت انجام فعالیت های کمالی اش آماده می کند.

طلبه سطح چهار گفت: فلسفه نزول بلا و مصائب، زنگ خطری برای بیداری از خواب غفلت، تذکر، خارج شدن از شهوات و دست کشیدن از طغیان و منیت ها است، چنانچه آیه« إنّ الإنسان لیطغی، أن رآه استغنی» شاهد بر این مطلب است.

خانم ساوری، شناخت نعمت های الهی و تقدیر و سپاس از آنها را از دیگر آثار بلا و سختی ها برشمرد و خاطرنشان کرد: زندگی یک‌نواخت، موجب عدم شناختِ قدر و لذَت حیات خواهد شد، انسان زمانی قدر سلامتی خود را می داند که به عیب، نقص و بیماری واقف شود، به قول سعدی« قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتارآید».

  وی ادامه داد: از دیگر آثار مصائب، پیدایش خوشبختی بعد از آن است، به تعبیر شهید مطهری‌(رحمه الله علیه)    «مصائب مادر خوشبختی است» و نیز می فرماید: «بدی های ما در خوبی ها و زاینده آنها است ».

پژوهشگر فعال مدرسه علمیه عالی الزهرا‌(س) اضافه کرد: لازمه رسیدن انسان به کمال و مقامات عالی این است که زمینه امتحان و انتخاب بین خیر و شر فراهم شود، انسان در حالات مختلف قرار گیرد و با اختیار خود بین خیر و شر انتخاب کند، لذا این مسئله انسان را از سایر مخلوقات متمایز می‌کند و به او توانایی می دهد تا بتواند به مقام بسیار بالایی دست یابد.

خانم ساوری، با استناد به آیات و روایات متعدد، فلسفه نزول بلا را به سه بخش تقسیم و تصریح کرد: بلا، عامل توجه، بیداری و توفیق توبه می شود، چنانچه آیه چهل و دوم سوره مبارکه انعام و نیز خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه معروف به خطبه قاصعه براین مطلب دلالت دارد.

عضو انجمن پژوهشی این مدرسه، گناهان و امتحان الهی را از دیگر فلسفه های نزول بلا برشمرد و گفت: آیه سی سوره شوری که می فرماید: «هرگاه مصيبتى به شما برسد، به سبب دستاورد خود شماست » و نیز روایتی از امام صادق‌(علیه السلام)  که می فرمایند: «به راستى اگر بنده‌اى گناهانش زياد شود و عملى نداشته نباشد كه كفّاره گناهانش گردد، خداوند او را به غم و اندوه مبتلا مى‌گرداند تا كفّاره و جبران كننده گناهانش باشد» مستند این نوع از بلا است.

وی در پایان با اشاره به وظایف انسان در مقابل سختی ها یادآور شد: اولین وظیفه انسان در مقابل بلا و سختی ها،  پذیرش امتحان و تسلیم شدن در مقابل خداوند است، واقعه کربلا سخت‌ترین آزمایش الهی برای حضرت سید الشهداء‌(علیه السلام) بود، چنانچه در تاریخ صحنه عاشورا عظیم ترین مصیبت ها وجود داشت، در حالی که امام حسین‌(علیه السلام) تمامی مصائب و مشکلات را قبول کرد و تسلیم امر الهی شد.