“به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء(س) نشست علمی پژوهشی با عنوان احکام عزاداری در این مدرسه برگزار گردید. در این نشست حجت الاسلام و المسلمین مهاجر ابتدا به بیان حکم نذر زنان در این ایام پرداخت و گفت: روایتی از حسن بن محبوب از عبدالله مسکان از ابی عبدالله وارد شده است که برای زن در صورتی که همسر داشته باشد هیچ اختیاری در آزاد کردن عبد، صدقه دادن، تدبیر عبد، هبه، و نذر در مال خودش نیست مگر با اذن شوهرش و در چند مورد: در حج واجب، زکات واجب خودش، نیکی به پدر و مادر، ارتباط با فامیل.
ایشان در ادامه با توجه به روایت به بیان فتواهایی که از علما در این زمینه وجود دارد پرداخته و گفت: سه فتوا در مورد نذر زن از مال خودش وجود دارد. 1. نذر زن بدون اجازه شوهر باطل است. 2. نذز زن اگر مزاحم حقوق شوهر باشد بی اجازه باطل است. 3. اگر نذز زن مزاحم حقوق شوهر باشد بدون اذن او در همه حالات باطل است. نذر در اموال خود زن احتیاط واجب است که باید به اذن شوهرش باشد.
آقای مهاجر در بیان حکم قمه زنی در ایام عزاداری گفت: بعضی قائلند خود این عمل حرام است. عده ای نیز قائلند حرمت این عمل به عنوان ثانویه است یعنی چون موجب هتک و وهن نسبت به شیعه می شود حرام است.
ایشان در ادامه گفت: مقام معظم رهبری در قمه زنی قائل است قمه زنی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی شود و در زمان ائمه (ع) سابقه ای نداشته و تاییدی از ایشان نرسیده است. در زمان حاضر هم عنوان ثانویه پیدا می کند. یعنی سبب هتک و وهن نسبت به شیعه می شود حتی مخفیانه هم جایز نیست.
آیت الله مکارم شیرازی قائل است که کسانی که قمه می زنند از عاشقان اباعبدالله (ع) هستند. لکن این عمل در شرایط فعلی به مکتب اهل بیت (ع) ضربه می زند و آثار سوئی در آن مشهود است. چه خوب است خون خود را به مراکز انتقال خون اهدا کنند تا جان بندگانی را نجات دهند.
علمای بزرگی مانند علامه سید محسن امینی، می گوید: قمه زدن از نظر حکم عقل و شرع حرام است. آیت الله خوئی(ره) می گوید: قمه زدن اگر منجر به ضرر و زیان قابل توجهی شود یا هتک دین و تمسخر و توهین به مذهب شود حرام است.
نظر حضرت امام (ره) این است که اگر موجب ضرر نباشد حرام نیست ولی در این زمان نشود.
آیت الله سیستانی می گویدکه باید از کارهایی که عزاداری را لکه دارد می کند پرهیز کرد.
آیت الله صافی گلپایگانی قائل است اگر ضرر معتد به و تبعات منفی نداشته باشد حرام نیست.
آیت الله بهجت نیز می گوید اگر ضرر معتد به نباشد و مفسده نداشته باشد اشکال ندارد.
استاد این مدرسه در پایان به بیان حکم پوشیدن لباس مشکی پرداخته و گفت: پوشیدن لباس مشکی در نماز کراهت دارد. اما در عزاداری امام حسین (ع) این کراهت از بین می رود و پوشیدن آن مستحب است. پوشیدن لباس مشکی چون به منظور تعظیم شعائر الهی و نشان دهنده اندوه است موجب قرب می شود و نظر مقام معظم رهبری در این مسأله این است که کراهت لباس سیاه در غیر نماز ثابت نیست و بقیه علما نیز قائلند در این ایام پوشیدن لباس مشکی در نماز هم کراهت ندارد.
”

” به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء(س)، “"دکتر غلامرضا منتظری"” در نشست علمی که به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی برگزار گردید بیان داشت: نبی مکرم اسلام( صلی الله علیه) در این روایت که فرمودند: “"اگر روزی بر من بگذرد و در آن روز دانشی نیاموزم که مرا به خدا نزدیک کند طلوع آفتاب بر من مبارک مباد"” اولین اولویتی که برای هر مسلمان لازم می داند، ارتقای سطح دانش و بینش و نیز رشد علمی است.
وی با استناد به روایت فوق، علمی را سودمند دانست که اسباب رشد و کمال انسان را فراهم نماید که از آن تعبیر به علم نافع شده است.
این استاد دانشگاه در بیان اینکه چگونه می توان گرایش به مطالعه و تحقیق را افزایش داد، خاطر نشان کرد: اولین نکته برای گام نهادن در حرکت علمی؛ داشتن حس کنجکاوی و علاقمندی است، “"کنجکاوی “"ریشه تمام اختراعات بشر دانست و “"علاقمندی""سرآغاز هر حرکتی است که زمینه پرسش را در انسان فراهم می کند.
دکتر منتظری"” کتاب را غذای فرهنگی روح""نامید و گفت: شرط ورود به پژوهش عطش دانایی است، اگر عطش نباشد حرکتی صورت نخواهد گرفت.
وی بر کسب دانایی با مطالعه زیاد تاکید نمود و اظهارکرد: دانایی زیربنای توانایی و توانایی ما در گروه دانایی است چنانچه اثر بخشی با دانایی است.
این اندیشمند برجسته"” قانع نشدن به وضع موجود"” را از دیگر راههای افزایش گرایش به مطالعه عنوان نمود و افزود: قانع شدن به وضع موجود در مسیر علم و دانش، موجب توقف علمی خواهد شد به طوری که عاملی برای کاهش مطالعه و پژوهش می شود.
منتظری تاکید کرد: در مسیر سیر مطالعاتی به پایین تر از خود نگاه نکنید بلکه به بالاتر از خود نگاه نمایید. با نگاه به افق است که حرکت اتفاق افتاده و موجب تقویت شوق علمی و رغبت به پژوهش می شود.
وی ادامه داد: مطالعه آثار مورد علاقه و نیز سرگذشت اندیشمندان و عالمان، بلند همتی و حمایت از محققین از دیگر عواملی است که موجب افزایش گرایش انسان به مطالعه خواهد شد.
”

“به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء(س) نشست مقدماتی ژورنال کلاب معناشناسی محکم و متشابه در قرآن و روایات در این مدرسه برگزار گردید. در این نشست خانم پاکمنش گفت: در بحث محکم و متشابه سه اصطلاح نام آشنای قرآنی یعنی محکم و متشابه و تاویل وجود دارد. در قرآن آیه ۷ سوره آل عمران نیز آمده است: اوست کسی که این کتاب را بر تو فرو فرستاد پاره ای از آن آیات محکم است آنها بر اساس کتاب اند و پاره‌ای دیگر متشابهند اما کسانی که در دلهایشان انحراف است برای فتنه جویی و طلب تاویل آن از متشابه پیروی می‌کنند با آنکه تاویلش را جز خدا و ریشه داران آن در دانش کسی نمی داند آنان که می گویند ما بدان ایمان آوردیم همه از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان کسی متذکر نمی شود.
ایشان در ادامه گفت: طبیعی است که این آیه از همان آغاز ذهن مفسران را مشغول کرده است و فهم آیات در گرو روشن شدن معنای آن است که آیات محکم و متشابه کدام و چگونه این دو از هم بازشناسی می‌شود و آیا معیاری وجود دارد یا نه؟ و واو به کار رفته در این آیه از نوع عاطفه است یا واو مستأنفه می باشد؟ و از تاویل آیات متشابه فقط خداوند آگاهی دارد یا راسخون در علم نیز اگاهی دارند؟ مفسران تاکنون تفسیرهای متفاوت و گاه متناقضی از این دو مفهوم به دست آورده اند. نظرات مختلفی وجود دارد اما بررسی تک تک این نظرات از گنجایش وقت ما خارج است اما تفسیرالمیزان به صورت فشرده این آرا را با دلیل آورده و رد کرده است.
خانم پاکمنش در ادامه به تعریف لغوی و اصطلاحی کلمات محکم، متشابه و تاویل پرداخت و گفت: آنچه در مباحث لغوی اهمیت دارد کشف اصالت ریشه لغت است. لذا پژوهشگری که در حیطه ی مباحث مفهوم شناسی تحقیق می‌کند باید با کنار هم گذاردن وجوه متعدد معنایی اصل و ریشه لغت را کشف کند.
خانم پاکمنش در تعریف لغوی محکم از خلیل فراهیدی در کتاب العین گفت: محکم به معنای منع و بازداشتن آمده است. در واقع محکم به معنای چیزی است که از تصرف و دخالت و نفوذ غیر محفوظ مانده و راه این تصرف مسدود شده است از این رو خللی در آن راه نیافته و به حالت اصیل خود استوار و محکم باقی مانده است.
ایشان در ادامه گفت: راغب اصفهانی نیز در تعریف معنای محکم گفته است محکم از ریشه حکمت به معنای منع و بازداشتن برای اصلاح است و علامه طباطبایی توضیح می‌دهد ماده حکم ماده ای است که در همه مشتقاتش این معنا وجود دارد. مثلا فلان چیز که محکم است بدین جهت است که فساد در آن رخنه نمی کند و چیزی آن را پاره پاره نساخته و کار آن را مختل نمی سازد. همچنین احکام تحکیم و حکم به معنای داوری و نیز حکمت به معنای معرفت تام و علم جازم و نافع است که در همه این مشتقات معنایی از نفوذ ناپذیری و معنایی که توأم با اصلاح است باشد. بنابراین می توان گفت منع از فساد لازمه اتقان و استحکام است.نتیجه اینکه اولا محکم مشتق از احکم است. ثانیاً معنی اصلی اش اتقان و توثیق است که یک معنای وجودی است ثالثا احکام شرعی مستلزم منع از فساد است که یک معنای عدمی است. بنابراین دلالت احکام بر منع از نوع دلالت التزام است مطابقه.

ایشان در ادامه به تعریف اصطلاحی واژه محکم از علامه طباطبایی پرداخته و گفت: محکم آن است که مفهوم و مراد آن روشن است علامه طباطبایی در ذیل آیه ۷ می فرماید: آیات محکم هیچ تشابهی در آنها نیست و خواننده بدون اشتباه و تردید به معنایش پی می برد. ایشان در ادامه گفت: آقای طریحی و راغب اصفهانی نیز در کتاب خود به تعریف اصطلاحی واژه محکم پرداخته اند.
خانم پاکمنش در تعریف لغوی متشابه گفت: متشابه اسم فاعل باب تفاعل است و در لغت از ماده شبه نوعی مماثلت و مشباهت در تمام مشتقات آن جاری و ساری است و بیشتر بیانگر همگونی و اشتراک دو یا چند چیز در بعضی یا همه خصوصیات و کیفیت می باشد. ایشان در ادامه به تعریف لغوی این واژه از خلیل احمد فراهیدی، راغب اصفهانی، ابن منظور و علامه طباطبایی نیز پرداختند.
ایشان در ادامه گفت: نفس تشابه معنای ایجابی دارد اما چون مشابهت دو چیز مستلزم التباس آن دو با یکدیگر است گاه از تشابه مماثلتی که به التماس و اشتباه می انجامد اراده می شود.
خانم پاکمنش در ادامه به نقل از روایتی از امام علی (علیه السلام) در مورد شبهه پرداخته و گفت: شبهه را به خاطر این شبهه گویند که شبیه حق است اما چراغ اولیاء خدا در امور شبهه‌ناک یقین و راهنمای ایشان راه هدایت است ولی دعوت کننده دشمنان خدا در مسیر شبهه ضلالت و راهنمای شان کوردلی است ترس از مرگ علت نجات است و نه عشق به بقا عامل جاودانگی است.
طلبه سطح سه حوزه در تعریف اصطلاحی متشابه از آیت الله معرفت گفت: شبهه آن است که به جهت وجود شباهت بین دو چیز یکی از دیگری تمیز داده نمی شود. متشابه در اصطلاح قرآن لفظی است که احتمال چندین معنا در آن وجود دارد.
خانم پاکمنش در ادامه به معنای برگزیده از محکم و متشابه که مورد تاکید دانشمندان علوم قرآنی می باشد پرداخته و گفت: محکم آیاتی که تأویل و تنزیلش یکی است. یعنی دلالت آن بر معنا به قدری روشن و بی ابهام است که نمی توان معنای دیگری برای آن در نظر گرفت و حکم مستفاد از آنها نسخ شده است و از آنها که کلیت مفاد و پیام محکمات روشن است، مرجع برای فهم سایر آیات اند. متشابه آیاتی که به سبب برخی از عوامل تشابه (ایجاز و…) زمینه برداشت های نادرست در آنها وجود دارد. یعنی حکم مستفاد از آن نسخ شده است و برای دست یافتن به معنا و پیام واقعی این آیات باید آنها را به محکمات عرضه کنیم و یا پیام را زا راسخان در علم بپرسیم.
خانم پاکمنش گفت: راغب اصفهانی در تعریف لغوی تاویل گفته است: تاویل از ماده ی اول به معنای رجوع به اصل و عبارت از برگرداندن چیزی به غایت و مراد است. آقای خلیل فراهدی و ابن فارس و علامه طباطبایی نیز در کتاب خود به تعریف لغوی تاویل پرداخته اند.
ایشان در پایان به تعریف اصطلاحی تاویل پرداخته و گفت: علامه طباطبایی تاویل قرآن را. حقایق خارجیه ای می داند که تکیه گاه آیات قرآن کریم است و معارف و شرایع و سایر موضوعات مذکور در قرآن به آن استناد دارد و به طوری است که اگر چیزی از آن حقایق تغییر کند، به همان میزان مضامین آیات تغییر می کند.
ایشان در بیانات خود به تعریف تاویل، از دیدگاه علمای متاخر، علامه طباطبایی، اقای هاشمی رفسنجانی، علامه معرفت نیز پرداخت.
”

به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء (س) کارگاه پژوهشی با عنوان آشنائی با سامانه پایان نامه ها در تاریخ 16/7/97 برگزار گردید. در این کارگاه خانم مهاجرخراسانی برای آشنائی طلاب با فرآنید سامانه پایان نامه ها به تشریح آن پرداخت.

ایشان در این کارگاه که طلاب ورودی 95 در رشته تفسیر و طلاب ورودی 95 و 96 در رشته فقه و اصول حضور داشتند به بیان چگونگی ورود به سامانه، نحوه جستجوی موضوعات پایان نامه در سامانه مرکز و ایران داک و حوزه قم، بارگذاری طرح اجمالی و انتخاب استاد و بارگذاری طرح تفصیلی، ارسال گزارش تدوین پایان نامه و چگونگی درخواست دفاع پرداخت.

“به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء(س) نشستی با عنوان بررسی فقهی تحریفات عاشورا در این مدرسه بر گزار گردید. در این نشست خانم حقیقی در ابتدا به بیان کلامی از میرزا حسین نوری پرداخته و گفت: امروز اگر کسی بخواهد بگرید اگر کسی بخواهد ذکر مصیبت کند بر مصائب اباعبدالله (ع) باید بگرید. این درد بزرگی است که با توجه به نقل های معتبر بسیار از معتبرترین مورخین اسلامی که به اعتراف علما و محققین هیچ واقعه تاریخی همچون حادثه کربلا دارای نقل های معتبر نیست ولی متأسفانه هنوز آن چهره واقعی صحنه قیام و هدف اصلی بیان نشده و چه بسا امروزه خواسته نخواسته دچار تحریفات بسیاری شده است.
ایشان در ادامه به نقل از آیت الله بهجت به نقل روایتی که در کتاب الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب از علی حائری یزدی نیز آمده است گفت: هرگاه امام زمان (عج) قیام می کنند چنین ندا می کند به اهل عالم: (الا یا اهل العالم، أن جدی الحسین قتلوه عطشانا ألا یا اهل العالم إن جدی الحسین سحتوه عدوانا ….) امام زمان خودش را به واسطه امام حسین (ع) به همه عالم معرفی می کنند. لذا باید همه جهانیان تا آن زمان امام حسین (ع) را شناخته باشند و این می طلبد که امروز ما بتوانیم ایشان را به درستی به جهانیان بشناسانیم.
خانم حقیقی در ادامه گفت: حادثه عاشورا و قیام امام حسین (ع) یکی از کارآمدترین و موثرترین ابزار و بستر برای تبلیغ دین و رشد مذهب تشیع است. امام حسین (ع) در بیانات خود حضرت، هدف از قیامش را نابسامانی فکری و اعتقادی و عدم تشخیص حق از باطل و وضع موجود جامعه معرفی کرده و برای احیای سیره پدر و جد بزرگوارشان قیام می کنند. اما با توجه به نقش بسیار بالای عاشورا در تعالی ارزش های دینی و رشد اسلام دشمنان نوک تیر خود را به سمت باورهای عمیق فطری مردم نشانه گرفتند و سعی می کنند تا این حرکت سازنده اهل بیت (ع) را از جایگاه اصلی تنزل داده و به سمت و سوی بی محتوایی سوق دهند.
ایشان در ادامه گفت: یکی از معیارهای مهمی که فقهای شیعه در استنباط احکام اسلامی بدان استناد می کنند وهن دین و مذهب است. ایشان در معنای وهن گفتند: وهن به معنای سست نشان دادن دین، تضعیف دین در نگاه ناظران بیرونی است. در واقع هر عملی که از مسلمانی سر زند که موجب سست شدن و خدشه دار شدن دین شود باید ترک شود.
ایشان در ادامه برای تشخیص معیار وهن گفتند: معیار تشخیص وهن عرف و عموم مردم هستند که در این زمینه اختلافی وجود ندارد. تنها بحثی که وجود دارد این است که مراد از عرف اینجا عرف متشرعه است یا عرف همه مردم اعم از متشرعه یا غیر متشرعه؟ برخی معتقدند مراد از عرف، عرف متشرعه می باشد. زیرا اگر شامل عرف غیر متشرعه شود موجب می شود تمام اعمال عبادی و بسیاری از احکام با استناد به حرمت وهن تعطیل شود.اما گروهی معتقدند منظور از عرف، عرف عموم مردم است. زیرا معنای وهن در تعریف لغوی و اصطلاحی که دقت می باشد مطلق است و شامل هر دو می شود. زیرا اگر دین ضعیف نشان داده شود مسلمین و متشرعه نسبت به دین دچار تردید می شوند و با توجه به دعوت همگانی اسلام، اگر دین در نگاه غیر مسلمان سست نشان داده شود موجب بی رغبتی و تنفر می شود.
خانم حقیقی در بیان دامنه وهن و دلایل حرمت وهن فرمودند: دامنه وهن شامل مستحبات، مباحات، حتی واجبات می شود. ادله حرمت وهن شامل آیات مانند آیه 104 سوره بقره، 108 سوره انعام و آيه 60 سوره روم و روایات متعددی مانند روایت امام صادق (علیه السلام) که مایه افتخار ما باشید نه مایه سرافکندگی، قیاس اولویت، اجماع، ارتکاز متشرعه، دلیل عقلی و قاعده تقدیم اهم می باشد.
وی همچنین به آسیب های عزاداری اشاره نمود و گفت: آسیب های عزاداری به دو نوع محتوایی و شکلی تقسیم می شود که از جمله آسیب های محتوای؛ تحریف هدف، غلو، طرح یک جانبه سیمای امام حسین(ع)، استناد به منابع غیر معتبر، مسیحی سازی و …می باشد.
حقیقی افزود: از آسیب های شکلی می توان به، استفاده از موسیقی، قمه زنی، قفل زنی، ایجاد مزاحمت برای دیگران با بلند کردن صدای طبل و ..،شرکت زنان در عزاداری اگر موجب اختلاط و تماس با نامحرم شودو …اشاره نمود.
وی در پایان به بیان برخی از مطالب دروغینی که از صحنه کربلا نقل می شود اشاره داشت و بر لزوم شناخت این آسیب ها تاکید نمود.

“به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء(س) نشستی با عنوان پاسخ به شبهاتی پیرامون حجاب در این مدرسه برگزار گردید. در این نشست آقای حکیمی ابتدا به بیان مقدماتی در باب حجاب پرداخته و گفت: حجاب به معنای پوشش و عفاف به معنای کنترل غریزه شهوانی می باشد. گناه چشم، نگاه کردن و گناه دست لمس کردن و …. می باشد. اگر انسان خود را از گناه دست و چشم و…. حفظ کند پاکدامن می باشد.
ایشان در ادامه گفت: زن و مرد طبیعتا با یکدیگر فرق دارند. مردان از طریق چشم لذت می برند و زنان میل به خودنمائی دارند. اگر بی حجابی در جامعه رواج پیدا کند فساد و فحشا نیز در جامعه زیاد می شود.
ایشان در اهمیت حجاب و پوشش به آیه 59 سوره احزاب و آیه 31 سوره نور اشاره کرده و گفت: در این آیات از زنان خواسته شده که خود را با روسری و مقنعه بپوشانند.
آقای حکیمی در ادامه به پاسخ شبهات مطرح شده از سوی طلاب پرداختند. ایشان در پاسخ به این شبهه که چرا حجاب باید اجباری باشد به حدیثی از پیامبر (ص) استناد کرده و گفت: عدم رعایت حجاب از سوی انسان مانند وجود افرادی در کشتی می باشد؛ اگر یک نفر از بین مردم داخل کشتی بخواهد کشتی را سوراخ کند، با غرق شدن کشتی فقط آن فرد از بین نمی رود، بلکه زندگی بقیه انسان ها نیز به خطر می افتد. در یک جامعه نیز وقتی کسی حجاب را رعایت نکند اثرات منفی آن به همه افراد جامعه ضرر می رساند.
ایشان در ادامه گفت: عواملی همچون ازدواج، عدم اختلاط زن و مرد، رعایت حجاب، نگاه نکردن به نامحرم باعث بوجود آمدن عفاف در سطح جامعه و عدم فساد می شود.
آقای حکیمی در پاسخ به این شبهه که با وجود بی حجابی در غرب شاهد پیشرفت صنعتی و اقتصادی آنان می باشیم گفت: عواملی که موجب پیشرفت اقتصادی می شود، مدیریت صحیح، آموزش و پرورش صحیح و منظم و رایگان و برنامه ریزی و … می باشد نه بی حجابی و بدحجابی.
ایشان در پایان برای جذب بهتر انسان ها سمت حجاب گفتند: با محبت و دلیل و منطق و دلسوزی و با بیان مثال در باب حجاب می توان آنان را به رعایت حجاب سوق داد.
”

“میزگردی با حضور خانم ضیاء حسینی معاون پژوهش سطح3 و مسئول تشکل های پژوهشی خانم رفیعی نژاد و دبیران گروه فقه و اصول، تفسیر و علوم قرآنی و کلام اسلامی در تاریخ 97/4/20برگزار شد. جلسه با ارائه راهکار جهت افزایش انگیزه طلاب جهت شرکت در سیرمطالعاتی و ارائه برنامه انجمن جهت انجام سیر مطالعاتی در ایام تابستان برگزار شد.
ابتدا خانم ضیاء حسینی به بیان نکاتی برای سیر مطالعاتی طلاب پرداختند: برنامه ریزی مداوم و مستمر برای مطالعه که در طول سال تحصیلی نیز ادامه داشته باشد. خلاصه نویسی از کتاب در پایان مطالعه آن انجام شود. موضوع مورد مطالعه در پایان سیر مطالعاتی در یک نشست در حضور طلاب ارائه شود. چکیده مطالب کتاب به صورت جزوه یا برشور در اختیار طلاب قرار گیرد.
در ادامه خانم رفیعی نژاد گفت: سیر مطالعاتی باید موضوع محور باشد. بنابراین گروههای سیر مطالعاتی، ابتدا موضوع مورد مطالعه را ارائه و به تناسب آن موضوع به مطالعه بپردازند. ایشان در ادامه از دبیران انجمن خواست، راهکارهایی جهت ایجاد انگیزه در طلاب برای مطالعه ارائه دهند.
در ادامه هر یک ازدبیران به تناسب رشته تحصیلی به موضوعات مورد مطالعه در ایام تابستان و در ادامه سال تحصیلی اشاره نمودند.”

به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء (س) نشستی با عنوان مبانی فقهی تحریم موسیقی از دیدگاه فقه از طرف انجمن فقه و اصول در این مدرسه برگزار گردید. در این نشست خانم معماری گفت: موضوع نوازندگی و به کارگیری آلات موسیقی در روایات و سخنان فقها با تعابیر گوناگون مطرح گردیده است. در کلمات پیشوایان بین غنا و موسیقی فرق گذاشته شده است. در قرآن کریم کلمه ای به نام موسیقی بکار نرفته است؛ بنابراین حکم موسیقی تحت عنوان حکم غنا و همچنین حکم آلات لهو مطرح شده است.
ایشان در ادامه گفت: از جمله آیاتی که دلالت بر تحریم موسیقی دارد: سوره لقمان ایه 6 می باشد که خداوند در این آیه می فرماید: (وَمِنَ‏ النَّاسِ‏ مَن‏ يَشتَرِي‏ لَهْوَ الحَديثِ‏ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيرِ عِلْم‏) از این ایه حرمت خرید لهو الحدیث استفاده می شود. برای حرمت، قید «لیضلّ عن سبیل الله» مطرح شده است.نتیجه و فرجام سخن لهو در آیه مذکور این است که لهوی حرمت دارد که موجب انصراف مردم از یاد خدا و سوق دادن آنها به سوی باطل باشد.
خانم معماری در دلیل بر حرمت موسیقی به آیه 11 سوره جمعه استناد کرده و گفت: خداوند در سوره جمعه می فرماید: وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَيْها وَ تَرَكُوكَ قائِماً قُلْ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجارَةِ وَ اللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقينَ:خداوند متعال در آیه شریفه کسانی که به صرف مشاهده لهو به سوی آن بشتابند واز یاد خدا غافل می شوند ؛ سرزنش میکند پس به قیاس اولویت کسانی که مستقیم به کارهای لهوی مانند : ضرب الاوتار , ضرب الدوف اشتغال دارند ؛ مشمول این سرزنش خواهند شد.
خانم معماری در جمع بندی دلیل آیات گفت: باتوجه به بررسی دو آیه ثابت شد غنایی که مفسده انگیزباشد وموجب غفلت انسان از یاد خدا باشد حرام است ولی اگر مفسده انگیز نباشد، حرام نخواهد بود.
ایشان در ادامه گفت: برای حرمت لهو به طوایفی از روایات استدلال شده است: طایفه اول روایاتی است که دلالت برتمام بودن نماز در سفر برای صید لهوی می کند و طایفه دوم روایاتی است که در باب تحریم استعمال آلات لهو است؛ طایفه سوم نیز روایاتی است در ابواب متفرّقه وارد شده که در آنها لهو مورد تعرّض واقع شده است.
ایشان در پایان به مهمترین مصادیق موسیقی های حلال اشاره کرده و گفت: آهنگ های مروج ارزشهای انقلاب اسلامی، آهنگ هایی که به لحاظ مضمون ومحتوا واخلاقیات رعایت قانون ونظم را ترویج کند، آهنگ هایی که در مخاطب به جای غفلت، روحیه بیداری وهوشیاری را ایجاد کند و او را به حقایق زندگی سوق دهد از جمله موسیقی های حلال می باشد.

“به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء(س) نشستی با عنوان توسل و شفاعت از دیدگاه وهابیت از طرف انجمن کلام در این مدرسه برگزار گردید.
در این نشست خانم برومند از طلاب سطح سه این مدرسه در نقد عقاید این فرقه گفت: وهابیت پیرو محمد بن عبدالوهاب نجوی هستند که وی تحت اندیشه های ابن تیمیه می باشد. از نظر وهابیت طلب شفا از قبور انبیاء و صالحان شرک است و هر کس این عمل را انجام دهد باید توبه کند و در غیر این صورت مستحق قتل است. چرا که از نظر آنها فقط خداوند قدرت بر شفاعت دارد.
ایشان در پاسخ به این نظر وهابیت گفت: مراد ما از شفاعت، قدرت مستقل از خدا نیست بلکه این امر موهبتی ز جانب خدا و به اذن خداست. یعنی در واقع شفاعت اولیای الهی با اذن خداوند صورت می پذیرد نه به طور مستقل و جداگانه. چنانکه در آیه 49 سوره آل عمران می خوانیم حضرت عیسی (ع) فرموده: من به اذن خدا کور مادرزاد و مبتلایان به جذام و پیسی را بهبود می بخشم . شفاعت به نوعی دعا و درخواست از خداست با واسطه ای که مقرب درگاه الهی است؛ چنان چه در آیه 97 سوره یوسف، برادران حضرت یوسف (ع) از پدرشان می خواهند تا برای آنها استغفار کند.
خام برومند یکی دیگر از عقاید وهابیت را شرک دانستن توسل بیان کرده و گفت: وهابیون معتقدند اگر کسی به پیامبر (ص) یا اولیای الهی متوسل شود مشرک است و خونش حلال می شود. یکی از دلایل آنها برای این رأی این می باشد که می گویند پیامبر(ص) پس از مرگ ارتباطش با دنیا قطع می شود و دیگر بر هیچ کاری توانائی ندارد و حتی نمی تواند برای کسی دعا کند.
ایشان در رد دلیل آنها به ذکر یک دلیل نقلی و یک دلیل عقلی پرداخته و گفت: از نظر عقلی بایدبگوئیم جهان مادی، جهان اسباب و مسببات است و برای انجام امور روزمره نیاز به توسل به اشیاء یا افراد دیگر می باشد؛ مثلا برای رسیدن به طبقه دوم باید از پله بالا رفت و یا برای نوشیدن آب باید لیوانی گرفت و شیر آب باز کرد، پس تمام کارهای ما با استفاده از وسایطی است که کارها را تسهیل می کند. پس توسل امری عادی است و خداوند نیز برای اعطای فیض خود مجاری و اسبابی قرار داده و در آیه 35 سوره مائده می فرماید: (ای مومنان! پروای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تحصیل کنید). و در ورایت نیز داریم که فرد نابینائی نزد پیامبر(ص) رفت و از ایشان خواست تا از خدا بخواهند که او را عافیت بخشد و بعد از دعای پیامبر (ص) فرد بیناییش را بدست آورد. یا در زمان عمر مردم در خشکسالی مبتلا شدند و فردی بر سر قبر پیامبر (ص) رفت و از ایشان خواست تا باران ببارد و پس باران بارید. در نتیجه توسل هم از نظر عقل و هم از نظر نقل امری عادی و موجه است.

“به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی الزهراء (س) پنجمین نشست از سلسله نشستهای بررسی شاخص های عرفان حقیقی و عرفان های کاذب در تاریخ 28/1/97 در موسسه فرهنگی میرداماد برگزار گردید.
در این نشست آقای مزرئی به چگونگی شکل گیری سلسله ها و فرقه های صوفیه پرداخته و گفت: در دوران نخستین دو مکتب مهم وجود داشت، اولین مکتب، مکتب عراق است که شامل بغداد و بصره می شود و دومین مکتب، مکتب خراسان است که منظور از خراسان، خراسان قبل از حمله مغول که وسعتش از بسطام شروع و تا ماوراالنهر ادامه دارد می باشد که به آسیای مرکزی یا میانه مشهور است.
ایشان در ادامه گفت: شکل گیری فرقه ها ابتدا به این شکل بود که در بغداد یا در خراسان شیخی که مباحث سلوکی را انجام داده و با توجه به آیات و روایات روی یکی از گزاره ها مانند توکل یا توسل تمرکز کرده بود، گروهی از افراد به عنوان شاگرد برای آموزش و انجام مراسماتی مانند ذکر و اربعین و ورد گوشه دکان شیخ یا منزل شیخ یا در گوشه ای از مسجد دور این شیخ جمع می شدند و مراسمات سلوکی را انجام می دادند که به زاویه نشین یا گوشه نشین معروف شدند.
ایشان در ادامه گفت: در عرفان بین استاد و شاگرد رابطه مریدی و مرادی برقرار است که این رابطه یک درجه از رابطه استاد و شاگردی بالاتر است و استاد غیر از جنبه های آموزشی، به جنبه های تربیتی و پرورشی نیزمی پردازد و در طول شبانه روز مراقب شاگرد است.
ایشان در ادامه گفت: سه عامل موجب فزونی جمعیت صوفیان شد: عامل اول جاذبه هایی که در تصوف وجود داشت مانند رفتار خود صوفیان مثلا اهل ایثار و گذشت بودند. مکارم اخلاقی آنان باعث جذب شاگرد به سمت آنان شد.
عامل دوم آموزه هایی بود که در بین صوفیان مشهور بود مانند سماع. منظور از سماع همان خواندن ایات قرآن با صوت از طرف فردی در جمع صوفیان که آنان با شنیدن این آیات از حالی به حال دیگر می شدند.
ایشان در ادامه گفت: با افزایش تعداد صوفیان، شیوخ تصمیم به تاسیس خانقاه گرفتند یعنی جایی برای انجام مراسمات عرفانی. با تاسیس خانقاه مردم موقوفات زیادی برای خانقاه ها وقف کردند. با جمع شدن موقوفات برای خانقاه ها کشش برخی به سمت خانقاه افزایش یافت و از این زمان مرشدان غیر واقعی وارد خانقاه شدند و بعضی نیز ادعای دروغین کردند چون ادعای دورغین زمانی شکل می گیرد که دارای منفعتی برای فرد باشد.