پیامدهای مثبت  اوقات فراغت

رشد و تعالی انسان ها با گذر زمان معنا می یابد. در این میان، پاره ای از وقت ها، به لحاظ شرایط و ویژگی های برترشان، نقش بیشتری در این مهم دارد. اثر تربیتی ساعت های فراغت، انکارناپذیر است. در حقیقت، این گونه لحظه ها، فرصتی است کم یاب برای انسان تا به ارزیابی عملکرد گذشته خویش بپردازد.

 عادت های ناپسند گذشته خویش را با رضایت و انگیزه باطنی ترک کند و برنامه های ناتمام خود را به انجام برساند. نیز به دور از فشارهای روانی و خستگی های روحی و جسمی روزانه، با نشاط و سروری باطنی و روحیه عالی به کسب عادت ها و صفت های نیک همت گمارد. از این رو، در روایت ها توصیه شده است: «رستگار، کسی است که کار روز خویش را اصلاح کند وزیاده روی ها و نقصان های دیروزش را جبران سازد».

 در حقیقت، می توان در پرتو برنامه ریزی دقیق و با عمل به آموزه های دینی، به فراغت گوارایی که امام سجاد علیه السلام آن را درخواست می کند، دست یافت؛ فراغتی که با ویژگی های زیر همراه است:

 «خداوندا! اگر برای ما فراغتی ازکارهای دنیا مقدر فرموده ای، آن را فرصتی همراه با سلامتی قرار ده که در آن رنجی حاصل نشود و ملالی به وجود نیاید. تا اینکه فرشتگانی که به ثبت گناهان مأمورند، با صحیفه ای خالی ازگناه از پیش ما بروند و فرشتگان مأمور به نیکی ها، به خاطر اعمالی که از ما نوشته اند، خوشحال از نزد ما برگردند».

 پیام متن:

اوقات فراغت، زمانی مناسب برای ارزیابی عملکرد گذشته.

آثار منفی اوقات فراغت

اوقات فراغت، به همراه خوبی های فراوان، می تواند بر اثر غفلت و بی توجهی انسان، عاملی برای انحراف و ارتکاب لغزش ها نیز باشد. هنگامی که انسان بی کار است، زمینه دچار شدن او به انحراف های اخلاقی و رفتاری برای او فراهم است. به همین علت، در روایت ها، امامان دین هشدار داده اند که انسان نباید فراغت محض داشته باشد. چنان که حضرت علی علیه السلام می فرماید: «سزاوار نیست که انسان زمانی داشته باشد که به هیچ کاری مشغول نباشد».

 در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام دراین زمینه آمده است:

 «اگر انسان فراغت فردی داشته باشد و به هیچ کاری مشغول نباشد، این خود، زمینه بروز انحرافات فردی و اجتماعی را فراهم می آورد».

 همچنین، اگر برنامه درستی برای اوقات فراغت ریخته نشود و سرگرمی ها و فعالیت های ناسالم جای آن را برای فرد پر کند و درباره گروه هایی که افراد در آن شرکت می جویند، مطالعه ای صورت نگیرد، در حقیقت زمینه انحراف فرد فراهم می آید.

 بنابراین، نداشتن برنامه ای برای اوقات فراغت، یا فرد را به تنهایی و سردرگمی کامل وبدون هیچ گونه نگرش مثبتی می کشاند یا زمینه های روابط ناسالم را برای او فراهم می آورد.

متأسفانه، برخی جوانان به علت استفاده نادرست از آزادی اجتماعی و اوقات فراغت و نیز هدایت نشدن آنها به دنبال خوشی های زودگذر رفته و سرمایه کشور را به رخوت و روزمرگی کشانیده اند. اهمیت اوقات فراغت ولزوم بهره گیری بهینه از آن، زمانی بیشتر حس می شود که صاحبان زر و زور و تزویر با شبیخون وسیع فرهنگی و با در اختیار داشتن پیشرفته ترین تکنولوژی ها، به رواج فساد و ابتذال بین نوجوانان و جوانان دامن می زنند. پس شایسته است که برنامه ریزی دقیق و کارآمدی را برای اوقات فراغتمان داشته باشیم و هماره این کلام نورانی حضرت امیر علیه السلام را در نهان خانه وجودمان بنشانیم که:

 «فراموش نکن که با بهره گیری از سلامتی، نیرو، فراغت، جوانی و شادابی است که آخرت را هم به دست می آوری».

پیام متن:

1. اوقات فراغت، می تواند عاملی برای انحراف اخلاقی جوانان باشد.

 2. سوء استفاده صاحبان زر و زور از اوقات فراغت برای به ابتذال کشاندن جوانان

https://hawzah.net/fa/Magazine/View/3280/4665/35704/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%A7%D9%88%D9%82%D8%A7%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%BA%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D9%81%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C