به گزارش معاونت پژوهش مدرسه علمیه عالی و تخصصی الزهراء(س) گرگان نشست علمی پژوهشی با عنوان « نقش توسل و دعا در سلامت جسمی و معنوی» در تاریخ 99/9/22 برگزار گردید. در این نشست خانم رجبلو طلبه سطح 3 این مدرسه گفت: سلامتی بعد از توحید یکی از بزرگترین نعمت های خداوند شمرده شده است و همواره خداوند انسان را به حفظ و قدرشناسی از آن فراخوانده تا در مسیر رشد قرار گیرد.
ایشان در ادامه بیان کرد: دین مبین اسلام به همان اندازه که به سلامت روح اهمیت می‌دهد به سلامت جسمی اهمیت داده و شاهد بر این مطلب آیاتی است که اشاره به بیان خوراکی های مفید و منبع از خوراکی هایی دارد که برای جسم مضر و موجب فساد بدن می باشد و یا تغییر وجوب برخی عبادتها به حرمت در صورتی که برای سلامتی جسم مضر باشد مثل روزه که اگر برای سلامتی شخص مضر بود نباید شخص روزه بگیرد.
خانم رجبلو ادامه داد: در صورت بروز بیماری رفتار دینی و قرآنی حکم می‌کند که شاکر باشید و راضی به قضای الهی. زیرا تمام افعال خداوند بنابر حکمت و مصلحت است و ما موظفیم در جهت مقابله با بیماری بنابر سفارش ائمه و طبق سیره ائمه علیهم السلام هم به دنبال درمان باشیم و هم به دنبال دعا و توسل و از خداوند خواستار تاثیر این دارو بر سلامتی خود باشیم . که امام صادق(علیه السلام) در این زمینه می فرماید: علیک بالدعا فإن فیه شفاء من کل داء.
ایشان دعا و دارو را جزء علل صحت انسان و وسیله‌ای برای شفا دانسته و گفت: شفا در دست خداست و اوست که این نظام علی و معلولی جهان را تحت تدبیر خود دارد.
خانم رجبلو سلامتی را محدود به سلامتی جسمی ندانستنه و بیان کردند: سلامتی ابعاد دیگری چون روانی اجتماعی و معنوی هم دارد. برخی از افراد بدون هیچ مشکل و بیماری جسمی دچار اضطراب و احساس پوچی و بیهودگی هستند و علم پزشکی با تمام پیشرفت هایی که در خصوص پزشکی برداشته گامی موثر در جهت مشکلات روحی و روانی انسانها بر نداشته است.
وی ادامه داد: امری که آرامش را برای انسان تبیین و مشخص می‌کند معنویت است یکی از موفق‌ترین منابعی که حاصل این معنویت نجات بخش است آموزه‌های دینی به ویژه ادعیه می باشد. این نیاز به دعا و توسل به نیروی مطلقه و غالب بر همه و عالم بر هر چیز نیاز فطری برای تمام افراد بشر است و در هنگام سختی ها به شکوفایی می رسد. دعا دوست داشتنی ترین عمل در روی زمین برای خداوند متعال است و موجب توجه و اعتنای ذات باریتعالی به انسان است. «قل مایعبئوا بکم ربی لو لا دعائکم ».
خانم رجبلو به نقل از دیل کارنگی روانشناس مشهور آمریکایی در مورد نقش دعا در زندگی گفت: امروز جدیدترین علم یعنی علم روانپزشکی چیزهایی را آموزش می‌دهد که پیامبران تعلیم می‌دادند. به دلیل اینکه پزشکان روانشناس دریافتند که دعا و داشتن ایمان محکم به دین نگرانی، تشویش، هیجان و ترس را که موجب اکثر بیماریهاست برطرف می سازد.
ایشان دعا و توسل را یک مداخله سنتی و فراگیر برای تسکین بیماری و پیشبرد سلامتی دانسته و گفت: دعا و توسل به چهار طریق آرام سازی ، پلاسبو، ایجاد احساسات مثبت و کانال مداخله ماورالطبیعت تاثیر می گذارد.
خانم رجبلو گفت: پژوهش های علمی حاکی از آن است که افرادی که در مراسم معنوی و نیایش و دعا شرکت کرده از سلامت معنوی بیشتری برخوردارند و در پیشگیری از بیماری ها بهتر عمل می کنند. کمتر به بیماری مبتلا می شوند و دارای طول عمر بیشتری هستند و همچنین کمتر به بیماری های قلبی، عروقی تنفسی و کبدی دچار می شوند و کیفیت زندگی آنها به مراتب بهتر از کسانی است که مذهبی نیستند. دعا انرژی مثبت آنها را افزایش داده و انرژی منفی آنها را دفع می کند.
طلبه سطح 3 این مدرسه تصریح کرد: سلامت معنوی صرفا ابزاری جهت بهبود و درمان بیماریهای جسمی و روانی نیست بلکه با چشم اندازی وسیع در پی توسعه همه جانبه فرد و جامعه است.
ایشان پایه گزاری جامعه سالم، معنوی و خدامحور را در گرو افرادی که از سلامت معنوی برخوردارند دانسته و گفت: خاستگاه اصلی سلامت معنوی در آموزه‌های وحیانی دین اسلام، حقیقت قلب و روح انسان است. از این رو برای رسیدن به سلامت معنوی شایسته است به سرشت و فطرت انسانی رجوع کنیم.
خانم رجبلو ادامه داد: با توجه به غنایی که در آیات دین مبین اسلام و روایات مذهب تشیع وجود دارد لازم است تحقیقات جامع‌تری درباره تاثیرات دعا در درمان در کشور ما صورت گیرد.
ایشان در پایان تصریح کرد: شواهد تجربی در غرب، پزشکان غربی را مجبور کرده که قدرت شفای معنوی را قبول کنند. به عنوان نمونه دانشگاه سوتا در آمریکا در مورد تاثیر دعا در سلامت می نویسد: دعا و نماز رایج ترین روش غیر دارویی برای درمان درد هاست و امروزه سی مدرسه پزشکی دروس تاثیر ایمان بر پزشکی را ارائه می دهند. از این رو افرادی که با اندیشه واهی تاثیرات دعا را انکار می کنند از علوم روز و تحقیقات علمی هیچ اطلاعی ندارند.
در تاریخ99/9/22 برگزار گردید. در این نشست خانم رجبلو طلبه سطح 3 این مدرسه گفت: سلامتی بعد از توحید یکی از بزرگترین نعمت های خداوند شمرده شده است و همواره خداوند انسان را به حفظ و قدرشناسی از آن فراخوانده تا در مسیر رشد قرار گیرد.
ایشان در ادامه بیان کرد: دین مبین اسلام به همان اندازه که به سلامت روح اهمیت می‌دهد به سلامت جسمی اهمیت داده و شاهد بر این مطلب آیاتی است که اشاره به بیان خوراکی های مفید و منبع از خوراکی هایی دارد که برای جسم مضر و موجب فساد بدن می باشد و یا تغییر وجوب برخی عبادتها به حرمت در صورتی که برای سلامتی جسم مضر باشد مثل روزه که اگر برای سلامتی شخص مضر بود نباید شخص روزه بگیرد.
خانم رجبلو ادامه داد: در صورت بروز بیماری رفتار دینی و قرآنی حکم می‌کند که شاکر باشید و راضی به قضای الهی. زیرا تمام افعال خداوند بنابر حکمت و مصلحت است و ما موظفیم در جهت مقابله با بیماری بنابر سفارش ائمه و طبق سیره ائمه علیهم السلام هم به دنبال درمان باشیم و هم به دنبال دعا و توسل و از خداوند خواستار تاثیر این دارو بر سلامتی خود باشیم . که امام صادق(علیه السلام) در این زمینه می فرماید: علیک بالدعا فإن فیه شفاء من کل داء.
ایشان دعا و دارو را جزء علل صحت انسان و وسیله‌ای برای شفا دانسته و گفت: شفا در دست خداست و اوست که این نظام علی و معلولی جهان را تحت تدبیر خود دارد.
خانم رجبلو سلامتی را محدود به سلامتی جسمی ندانستنه و بیان کردند: سلامتی ابعاد دیگری چون روانی اجتماعی و معنوی هم دارد. برخی از افراد بدون هیچ مشکل و بیماری جسمی دچار اضطراب و احساس پوچی و بیهودگی هستند و علم پزشکی با تمام پیشرفت هایی که در خصوص پزشکی برداشته گامی موثر در جهت مشکلات روحی و روانی انسانها بر نداشته است.
وی ادامه داد: امری که آرامش را برای انسان تبیین و مشخص می‌کند معنویت است یکی از موفق‌ترین منابعی که حاصل این معنویت نجات بخش است آموزه‌های دینی به ویژه ادعیه می باشد. این نیاز به دعا و توسل به نیروی مطلقه و غالب بر همه و عالم بر هر چیز نیاز فطری برای تمام افراد بشر است و در هنگام سختی ها به شکوفایی می رسد. دعا دوست داشتنی ترین عمل در روی زمین برای خداوند متعال است و موجب توجه و اعتنای ذات باریتعالی به انسان است. «قل مایعبئوا بکم ربی لو لا دعائکم ».
خانم رجبلو به نقل از دیل کارنگی روانشناس مشهور آمریکایی در مورد نقش دعا در زندگی گفت: امروز جدیدترین علم یعنی علم روانپزشکی چیزهایی را آموزش می‌دهد که پیامبران تعلیم می‌دادند. به دلیل اینکه پزشکان روانشناس دریافتند که دعا و داشتن ایمان محکم به دین نگرانی، تشویش، هیجان و ترس را که موجب اکثر بیماریهاست برطرف می سازد.
ایشان دعا و توسل را یک مداخله سنتی و فراگیر برای تسکین بیماری و پیشبرد سلامتی دانسته و گفت: دعا و توسل به چهار طریق آرام سازی ، پلاسبو، ایجاد احساسات مثبت و کانال مداخله ماورالطبیعت تاثیر می گذارد.
خانم رجبلو گفت: پژوهش های علمی حاکی از آن است که افرادی که در مراسم معنوی و نیایش و دعا شرکت کرده از سلامت معنوی بیشتری برخوردارند و در پیشگیری از بیماری ها بهتر عمل می کنند. کمتر به بیماری مبتلا می شوند و دارای طول عمر بیشتری هستند و همچنین کمتر به بیماری های قلبی، عروقی تنفسی و کبدی دچار می شوند و کیفیت زندگی آنها به مراتب بهتر از کسانی است که مذهبی نیستند. دعا انرژی مثبت آنها را افزایش داده و انرژی منفی آنها را دفع می کند.
طلبه سطح 3 این مدرسه تصریح کرد: سلامت معنوی صرفا ابزاری جهت بهبود و درمان بیماریهای جسمی و روانی نیست بلکه با چشم اندازی وسیع در پی توسعه همه جانبه فرد و جامعه است.
ایشان پایه گزاری جامعه سالم، معنوی و خدامحور را در گرو افرادی که از سلامت معنوی برخوردارند دانسته و گفت: خاستگاه اصلی سلامت معنوی در آموزه‌های وحیانی دین اسلام، حقیقت قلب و روح انسان است. از این رو برای رسیدن به سلامت معنوی شایسته است به سرشت و فطرت انسانی رجوع کنیم.
خانم رجبلو ادامه داد: با توجه به غنایی که در آیات دین مبین اسلام و روایات مذهب تشیع وجود دارد لازم است تحقیقات جامع‌تری درباره تاثیرات دعا در درمان در کشور ما صورت گیرد.
ایشان در پایان تصریح کرد: شواهد تجربی در غرب، پزشکان غربی را مجبور کرده که قدرت شفای معنوی را قبول کنند. به عنوان نمونه دانشگاه سوتا در آمریکا در مورد تاثیر دعا در سلامت می نویسد: دعا و نماز رایج ترین روش غیر دارویی برای درمان درد هاست و امروزه سی مدرسه پزشکی دروس تاثیر ایمان بر پزشکی را ارائه می دهند. از این رو افرادی که با اندیشه واهی تاثیرات دعا را انکار می کنند از علوم روز و تحقیقات علمی هیچ اطلاعی ندارند.
